dus er zijn brave en ongehoorzame honden. Maar is het wel zo zwart-wit?
We leven met het idee dat er goed hondengedrag is en slecht hondengedrag, brave honden en ongehoorzame honden. We hebben een soort oordeel uitgesproken over wat oké is, wat acceptabel is en wat niet.
Wat echt interessant is als we naar deze uitspraak gaan kijken, is dat deze uitspraak gebaseerd is op ons menselijk verlangen. Het is helemaal gebaseerd op wat WIJ zouden willen dat honden doen, of niet doen.
In werkelijkheid is de waarheid dat het allemaal “maar” gedrag is. Het is allemaal gewoon natuurlijk hondengedrag wat onze honden vertonen.
En of we het gedrag nu leuk vinden of niet, stelt ons in staat om deze goede en slechte onderscheidingen te creëren. Maar daarmee ondermijnen we het echte punt van het gedrag.
Gedrag drukt een behoefte uit. Honden hebben behoeften en gedrag drukt iets uit dat ze nodig hebben en wie ze zijn. Honden doen dingen die goed voor ze voelen, ze een gevoel van veiligheid geven en laten zien wie ze zijn.
Door dit in vakjes van “goed of slecht” gedrag te plaatsen, missen we veel details over wat onze honden ons proberen te vertellen en ons overbrengen over hun behoefte en gaan we voorbij aan het karakter en bijbehorende eigenschappen van de hond.
Het is belangrijk om af te stappen van het idee dat gedrag goed of slecht is, als we echt naar het welzijn van onze honden willen kijken en vredig met ze willen samenleven.
Er is geen goede hond of slechte hond, het ligt veel ingewikkelder dan gedrag in vakjes verdelen.
Gedrag heeft een doel, het is een vorm van communicatie. Aan ons als baasjes de taak om te leren hiernaar te luisteren en er passend op te reageren.
Wil jij leren beter naar je hond te luisteren en leren hoe je passend kan reageren op het gedrag van je hond zodat jullie fijn samen kunnen genieten van het leven of vind je het gewoon leuk om bezig te zijn met je hond. Neem dan vrijblijvend contact met ons op voor meer informatie omtrent ons lesaanbod en de mogelijkheden of neem eens een kijkje op onze website.
